Zapalenie prostaty to problem wielu mężczyzn po 40 roku życia. Dość często ta choroba staje się przewlekła. Wynika to z zaniedbania patologii, ponieważ mężczyźni rzadko chodzą do lekarza, gdy pojawiają się pierwsze objawy. Ponadto zapalenie gruczołu krokowego staje się przewlekłe z powodu wpływu czynników negatywnych. Na tym etapie do leczenia przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego u mężczyzn przepisuje się różne leki, ponieważ terapia powinna być długa i złożona.
Aby jednak remisja choroby w przypadku choroby trwała dłużej, mężczyzna musi nie tylko przyjmować wszystkie przepisane leki na leczenie, ale także prowadzić zdrowy tryb życia i przestrzegać diety przepisanej przez lekarza prowadzącego.
Czynniki wywołujące i nasilające zapalenie gruczołu krokowego obejmują:
- nadużywanie alkoholu;
- palenie;
- siedzący tryb życia;
- choroby zakaźne i wirusowe;
- zła dieta.
Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego
Wielu mężczyzn nie rozumie, jak destrukcyjna jest ta choroba dla ich organizmu. Jeśli nie przeprowadzisz leczenia na czas, przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego może być skomplikowane. Te komplikacje obejmują:
- ropień prostaty;
- tworzenie się torbieli i kamieni w gruczole krokowym, które można leczyć tylko operacyjnie;
- zapalenie pęcherzyków. W tej chorobie dochodzi do zapalenia pęcherzyków nasiennych;
- stwardnienie gruczołu krokowego występuje najczęściej z powodu nieleczonego zapalenia gruczołu krokowego, a leczenie tego powikłania przeprowadza się tylko podczas operacji;
- impotencja;
- niepłodność;
- , a czasem nawet rak prostaty.
Objawy i leczenie tych powikłań są różne, ale wszystkie te patologie są poważne. Najczęściej te powikłania leczy się operacyjnie.
Wszystkim powikłaniom można zapobiec, regularnie odwiedzając urologa i proktologa. Zwłaszcza mężczyźni po 45 roku życia muszą raz w roku odwiedzać tych lekarzy. I wykonaj testy laboratoryjne (ogólne i stężenie PSA).
Leki stosowane w leczeniu przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego
Jak leczyć zapalenie gruczołu krokowego? Istnieje kilka leków niezbędnych do leczenia przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego, ponieważ zapalenia gruczołu krokowego nie można leczyć jednym lekiem. Kompleksowa terapia obejmuje antybiotyki, leki przeciwzapalne, przeciwskurczowe. Bardzo ważne jest również przyjmowanie leków wspomagających witaminy i odporność.
Leki przeciwbakteryjne
To, które grupy leków zostaną przepisane na przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, zależy od przyczyn jego wystąpienia. Jeśli zostanie zidentyfikowany zakaźny charakter choroby, głównymi składnikami terapii będą leki przeciwbakteryjne. Z reguły są wybierani za pomocą szerokiego zakresu działań, ale czasami wyznacza się innych. Czas trwania leczenia zaostrzenia w przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego zależy od ciężkości jego objawów. Przyjmowanie antybiotyków może zająć 14 dni lub nawet 3 miesiące.
Recepty mogą być zupełnie inne, ponieważ przed wizytą wykonuje się odpowiednie testy laboratoryjne na wrażliwość na te leki. Najczęściej antybiotyki są przepisywane w postaci zastrzyków, rzadziej tabletek. Ponieważ te leki w postaci zastrzyków są znacznie szybsze i skuteczniejsze.
Czasami w ostrym zapaleniu przepisywane są leki z kilku grup.
Immunomodulatory i immunostymulatory
W przypadku przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego, które jest wywołane infekcją, po prostu konieczne jest zażywanie immunomodulatorów. Leki te są przyjmowane razem z antybiotykami, ponieważ sprzyjają lepszemu wnikaniu substancji czynnej do ogniska zapalenia, a także przywracają równowagę składników układu odpornościowego, dzięki czemu organizm zaczyna aktywnie zwalczać stan zapalny. Ponadto w przypadku przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego zaleca się profilaktycznie przyjmowanie tych leków 2 razy w roku.
Ten rodzaj leku powinien być przepisywany tylko przez lekarza, gdyż niewłaściwe dawkowanie i długotrwałe stosowanie immunomodulatorów może prowadzić do odwrotnego efektu, a mianowicie do chronicznego obniżenia odporności. Leki te są dostępne w postaci roztworu do wstrzykiwań i czopków doodbytniczych. Najczęściej w okresie zaostrzenia przepisuje się 5-10 dni w postaci zastrzyków, a następnie stopniowe przejście na czopki.
Leki przeciwzapalne
Niesteroidowe leki przeciwzapalne są przepisywane w celu szybkiego złagodzenia dyskomfortu, ponieważ zmniejszają stan zapalny i obrzęk. W ten sposób eliminuje się ból.
W szczególnie ostrych przypadkach leki te są nieskuteczne, wówczas przepisywane są leki hormonalne. Niekiedy w zabiegach fizjoterapeutycznych, czyli elektroforezie, stosuje się hormonalne leki przeciwzapalne, działając w ten sposób miejscowo na gruczoł krokowy. W tym przypadku lek hormonalny nie ma ogólnego wpływu na organizm.
Blokery alfa
Ten rodzaj leku jest obecnie coraz częściej przepisywany na przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego. Alfa-blokery działają na pęcherz i gruczoł krokowy, czyli ich receptory. Dzięki temu rozluźniają mięśnie, ułatwiając w ten sposób oddawanie moczu. Oznacza to, że ból podczas oddawania moczu jest wyeliminowany.
Ale te leki wpływają na wskaźniki ciśnienia krwi, alfa-blokery je obniżają. Są przeciwwskazane u osób z ciężkim niedociśnieniem. Ta kombinacja doprowadzi do niebezpiecznych konsekwencji.
przeciwskurczowe
Silny ból krocza jest częstym zjawiskiem podczas zaostrzenia przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. W takim przypadku występują skurcze mięśni prążkowanych. Oznacza to, że konieczne jest stosowanie środków przeciwskurczowych i zwiotczających mięśnie.
Ogólne toniki i leki tonizujące
Do tej grupy należą leki przepisywane w celu poprawy funkcjonowania gruczołu. I muszą być koniecznie przepisywane jako część głównej terapii lekowej.
Preparaty do stosowania miejscowego
Leki miejscowe stosowane w leczeniu przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego są szczególnie skuteczne. W przypadku zapalenia gruczołu krokowego są to czopki doodbytnicze. W tej postaci firmy farmaceutyczne wytwarzają leki przeciwskurczowe, antybiotyki, niesteroidowe leki przeciwzapalne. Stosowanie leków w takiej postaci dawkowania jest możliwe zarówno w ostrym przebiegu choroby, jak iw innych przypadkach, na przykład po operacji.
Zarówno czopki, jak i maści wstrzykiwane doodbytniczo są wystarczająco skuteczne, ponieważ działają bezpośrednio na prostatę. Po wprowadzeniu do odbytnicy wchłaniają się w jej ściany, a prostata przylega tylko do tylnej ściany jelita. Ponadto takie leki stosowane w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego nie przechodzą przez całe ciało i wątrobę, gdzie część substancji czynnej jest metabolizowana.
Ważne jest, aby pamiętać, że zabrania się samodzielnego przepisywania takich świec i maści. Ponieważ wysokie stężenie substancji czynnej jest wchłaniane przez gruczoł, a przy nieprawidłowym stosowaniu może dojść do przedawkowania i powikłań przy niewłaściwej dawce.